متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه و هدف: پسودوموناس آئروژینوزا، یک پاتوژن فرصت طلب و از عوامل اصلی ایجاد عفونت در بیماران دارای زخم های سوختگی می باشد. متالوبتالاکتامازها (MBLS) از مهمترین عوامل ایجاد مقاومت به داروهای کارباپنم در پسودوموناس آئروژینوزا است. این مطالعه ضمن بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی، به بررسی فراوانی متالوبتالاکتاماز (MBL) در بین ایزوله های پسودوموناس آئروژینوزا به دو روش فنوتیپی (Etest MBL) و ژنوتیپی (PCR) می پردازد.روش بررسی: تعداد 170 ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا جداشده از بیماران سوختگی به روش بیوشیمیایی تعیین هویت، سپس الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها به روش کایربی بوئر تعیین گردید. سویه های تولیدکننده متالوبتالاکتاماز به روش Etest MBL شناسایی شدند و برای تشخیص ژن blaVIM از روش PCR استفاده گردید.یافته ها: مقاومت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم، کاربنی سیلین، آمیکاسین، توبرامایسین، تیکارسیلین، پلی میکسین B، کلیستین سولفات (10mg) و کلیستین سولفات (25mg) به ترتیب %52.9، %74.7، %81.7، %88.2، %84.7، %10، %34.1، %28.3 بود. از بین این ایزوله ها 10 ایزوله (%11.1) (از 90 ایزوله مقاوم به ایمی پنم) تولید کننده آنزیم متالوبتالاکتاماز به روش Etest MBL بودند. تمام 10 سویه نسبت به پلی میکسین B و کلیستین حساس بودند و نسبت به بقیه آنتی بیوتیک ها مقاومت نشان دادند. با انجام آزمون PCR تمام سویه هایی که توسط Etest MBL  مثبت شدند توسط PCR  تایید گردیدند و همگی حامل ژن blaVIM-1 بودند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان دهنده افزایش روند مقاومت آنتی بیوتیکی پسودوموناس آئروژینوزا به سبب تولید آنزیم متالوبتالاکتاماز می باشد. لذا با توجه به اهمیت بالینی این سویه های مقاوم در بیمارستان مورد مطالعه، شناسایی سریع ارگانیسم های تولید کننده این آنزیم ها و به کارگیری ابزارهای مناسب کنترل عفونت جهت جلوگیری از انتشار بیشتر این ارگانیسم ها ضروری است.

این پژوهش با هدف تعیین توان سویه های بومی پسودوموناس فلورسنس در بهبود جذ ب عناصر غذایی توسط گندم، انجام گرفت. به این منظور در یک آزمایش گلخانه ای و بر اساس طرح RCBD ، گندم بهاره رقم مغان 1، با 40 سویه بومی پسودوموناس فلورسنس در 4 تکرار مایه زنی گردید. هنگام برداشت، گیاهان مایه زنی شده با 17 سویه که به لحاظ شاخص های رشد گندم پاسخ بهتری نشان داده بودند، انتخاب شدند و غلظت عناصر غذایی شامل آهن، روی، منگنز، فسفر و پتاسیم در اندام های هوایی آنها مورد سنجش قرار گرفت. داده های آزمایش با استفاده از نرم افزار کامپیوتری MSTAT-C مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل، مایه زنی گیاه با سویه های مختلف پسودوموناس فلورسنس، موجب بهبود جذب عناصر غذایی توسط گندم گردید ولی اثر کلی تیمارهای مایه زنی شده تنها برای غلظت آهن (P<0.01) و منگنز (P<0.05) به سطح معنی دار رسید. سویه های B36, B9 بالاترین غلظت و بیشترین مقدار جذب آهن را موجب شدند و بطور معنی دار (P<0.05) بر شاهد مایه زنی نشده برتری داشتند. عملکرد بیولوژیک بالاترین همبستگی معنی دار را با مقدار جذب آهن (R2=0.91**) و پایین ترین همبستگی را با مقدار جذب پتاسیم (R2=0.22*) نشان داد.

مقدمه: پسودوموناس آئروژینوزا از عوامل اصلی ایجاد کننده عفونت در بیماران سوختگی می باشد که زندگی بسیاری از این بیماران را تهدید می کند. هدف از مطالعه حاضر تشخیص و ردیابی منبع عفونت با استفاده از دو روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (AP-PCR) و الگوی پلاسمیدی می باشد.مواد و روش ها: هفتاد و چهار سویه پسودوموناس از بیماران دچار سوختگی و محیط بیمارستان در بیمارستان قطب الدین شیراز جدا شدند. تیپ بندی ملکولی سویه ها توسط دو روش ذکر شده انجام گردید. سپس ایزوله ها توسط دندروگرام دسته بندی و درصد تشابه آن ها با استفاده از برنامه NTSYS و Photo Capt مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس درصد تشابه 50 درصد و 64.7 درصد و 67.5 درصد به دست آمده به وسیله دندروگرام، 38 الگوی پلاسمیدی تشخیص داده شد که به ترتیب در خوشه های 2، 3 و 5 طبقه بندی گردیدند. دندروگرام محصولات AP-PCR به 47 تیپ مختلف تقسیم بندی شد.نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد که در طول بستری بیماران سوختگی، تیپ های خاصی از پسودوموناس آئروژینوزا در محیط بخش سوختگی بیمارستان شایع هستند و بیماران را درگیر می کنند. برای کنترل آلودگی زخم های بیمار با گونه های مقاوم به آنتی بیوتیک، بایستی محیط حمام را پس از شستشوی محل سوختگی بیماران با مواد ضدعفونی کننده قوی گندزدایی کرد.

زمینه و هدف: پسودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل عفونت های بیمارستانی بوده و در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک ها به علت تولید بتالاکتاماز مقاوم می باشد. این مطالعه به منظور شناسایی پسودوموناس آئروژینوزا تولیدکننده بتالاکتاماز با طیف وسیع و متالوبتالاکتاماز جدا شده از بیماران و اثر عصاره متانولی چای سبز و چای سیاه بر روی آنها انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی روی نمونه زخم 245 بیمار سوختگی مراجعه کننده به بیمارستان شفا کرمان در سال 1387 انجام شد. برای تعیین باکتری های دارای ESBL (Extened-spectrum-b-Lactamase) از روش PCT (Phenotypic Confirmatory Test) و برای شناسایی (Metallo-b) Lactamase MBL از نوارهای E-test استفاده گردید. برای تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد آنتی بیوتیک های ایمی پنم، مروپنم، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و آزترونام و عصاره های متانولی چای سبز و سیاه از روش رقت در آگار استفاده گردید. عصاره متانولی چای سبز و سیاه به روش خیساندن تهیه شد. 20 گرم پودر گیاه با متانول به مدت 24ساعت در تاریکی قرار داده شد و صاف گردید و اثر عصاره گیاه چای روی سویه های استاندارد و 41 ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا حاوی بتالاکتاماز با طیف وسیع بررسی شد.یافته ها: از تعداد کل بیماران مورد بررسی 120 ایزوله پسودوموناس شناسایی شد که 41 نمونه دارای بتالاکتاماز با طیف وسیع و همگی فاقد متالوبتالاکتاماز بودند. 60 درصد از نمونه ها مقاوم به سفوتاکسیم، 66 درصد مقاوم به سفتازیدیم، 42 درصد مقاوم به آزترونام، 3 درصد مقاوم به ایمی پنم و 5درصد مقاوم به مروپنم بودند. عصاره متانولی چای سبز در غلظت 1.25 میلی گرم بر میلی لیتر قادر به مهار رشد تمام سویه های استاندارد و نمونه های بالینی پسودوموناس آئروژینوزا حاوی ESBL داشت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که عصاره متانولی چای سبز در مقایسه با آنتی بیوتیک هایی نظیر سفوتاکسیم و سفتازیدیم دارای اثرات ضدباکتریایی موثرتری در برابر پسودوموناس آئروژینوزا حاوی بتالاکتاماز می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه وهدف تظهور سویه های مقاوم به چند دارو MDR پسودموناس آئروژنز امروزه به یک نگرانی جدی تبدیل شده است. این باکتری به طیف وسیعی از داروهای ضد میکروبی مقاوم است. روش های مختلفی برای درمان و کنترل عفونت ناشی از باکتر ی های MDR وجود دارد. یکی از این روش ها پیدا کردن ترکیب های فعال گیاهی است که با ترکیب داروهای ضد میکروبی دارای آثار سینرژیسم با یکدیگر باشند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ضد میکروبی عصار ه های آبی، اتانولی و متانولی 19 گیاه دارویی روی سوی ه های استاندارد و همچنین سویه های بالینی مقاوم به چند دارو) MDR (پسودوموناس ائروژینوزا است. در نهایت اثر سینرژیسم بهترین عصاره با آنتی بیوتیک سفتازیدیم بررسی شد. مواد و روش ها فعالیت ضد میکروبی گیاهان دارویی به روش رقت در آگار برای پنج سویه استاندارد پسودوموناس ایروژنز حساس به سفتازیدیم و 20 سویه کلینیکی MDR وبا MIC بین 64 تا 1024 میکروگرم برمیلی لیتر بررسی شد و بعد از تعیین موثرترین عصاره اثر ضد میکروبی آن با آنتی بیوتیک سفتازیدیم به روش چکربورد در آگار بررسی شد. نتایج عصاره متانولی و اتانولی گیاه مازو با غلظت 1000 میکروگرم برمیلی لیتر قادر به مهار از رشد تمام سویه های استاندارد و بالینی پسودوموناس آئروژینوزا بود. عصاره آبی مازو و عصاره متانولی و اتانولی مورد و اکالیپتوس نیز در این غلظت سبب کاهش از رشد باکتری شدند، ولی ممانعت کامل از رشد دیده نشد. آثار سینرژیسم بین عصاره متانولی مازو و سفتازیدیم بسیار قابل ملاحظه بوده و MIC دارو از 1024 μ g/ml به 4 μ g /ml تنزل داشته و همچنین عصاره نیز به میزان چهار برابر کاهش MIC داشته است. نتیجه گیری به نظر می رسد موثرترین عصاره علیه پسودوموناس آئروژینوزا، عصاره متانولی و اتانولی مازو بوده و آثار سینرژیسم بارزی با سفتازیدیم دارد.

مقدمه: مقاومت آنتی بیوتیکی پسودوموناس آیروژینوزا به یک مشکل جهانی تبدیل شده و منجر به ظهور سوش های مقاوم به چند داروMDR: Multiple Drug Resistance) ) شده است. هدف این مطالعه تعیین الگوی آنتی بیوتیکی سویه های پسودوموناس آیروژینوزای جدا شده از نمونه های مختلف بالینی بیماران است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 90 ایزوله پسودوموناس آیروژینوزای جدا شده از نمونه های مختلف بالینی در سال 1391 به آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد منتقل گردید. بعد از تایید باکتری ها توسط آزمایشات متداول بیوشیمیایی، الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک ها به روش استاندارد دیسک دیفیوژن (کربی – بویر) و طبق دستورالعمل CLSIتعیین گردید.نتایج: از90 ایزوله پسودوموناس آیروژینوزا جدا شده از نمونه های مختلف بالینی، نمونه های زخم سوختگی دارای بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی بوده و تمامی 28 سویه جدا شده از زخم سوختگی MDR بودند. بیشترین مقاومت به سفتازیدیم (56 درصد) و کمترین مقاومت به سیپروفلوکساسین (44.4 درصد) بود و 66.6 درصد ایزوله ها مقاوم به چند دارو بودند.نتیجه گیری: شیوع پسودوموناس ایروژینوزای MDRدر مطالعه حاضر بالا بود و از آنجایی که سفتازیدیم، ارتاپنم و مروپنم، فعالیت ضدپسودوموناسی موثری علیه پسودوموناس ایروژینوزای MDR دارند و در این مطالعه افزایش مقاومت به این آنتی بیوتیک ها مشاهده شد، لذا پیش از شروع درمان نیاز است سنجش حساسیت آنتی بیوتیکی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی انجام گیرد تا از ایجاد سویه های مقاوم جلوگیری نمود.

زمینه و هدف: پسودوموناس آئروژینوزایک یک پاتوژن مهم بیمارستانی است که مقاومت آنتی بیوتیکی زیادی را نشان می دهد. برای مطالعه اپیدمیولوژیک پسودوموناس آئروژینوزا روش های فنوتایپینگ مثل تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و ژنوتایپینگ مثل آنالیز الگوی پلاسمیدی وجود دارد. آنالیز پلاسمیدی اطلاعات مفیدی را در مورد منشا اپیدمی و تعداد کلون های متفاوت وجود در یک اپیدمی بدست می دهد، لذا جهت مطالعه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و پلاسمیدی سویه های پسودوموناس آئروژینوزا در عفونت های بیماران بستری شده در مرکز آموزش و درمانی سینای تبریز این تحقیق انجام شد تا ارتباط اپیدمیولوژیک بین سویه های جداشده مورد بررسی قرار گیرد.روش کار: این مطالعه بر روی 135 سویه پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران با عفونت های مختلف بستری در مرکز آموزشی و درمانی سینای تبریز انجام گرفت. برای تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی از روش انتشار دیسک در آگار و برای استخراج پلاسمید از روش لیز قلیایی تغییر یافته استفاده شد. جهت شناسایی باندهای supercoiled از open circular و linear از روش الکتروفورز دوبعدی استفاده شد. برای برش پلاسمیدها دو آنزیم محدود الاثر EcoRI و HincII بکارگرفته شدند.یافته ها: از تعداد 135 سویه پسودوموناس آئروژینوزا ایزوله شده از بیماران با عفونت های مختلف تست حساسیت به آنتی بیوتیک ها بعمل آمد و الگوی پلاسمیدی تعیین گردید. میزان مقاومت به آرترونام 77%، کولیستین 74%، سفتازیدیم 69%، پیپراسیلین 67%، اوفلوکساسین 62%، توبرامایسین 56%، کاربنی سیلین 54%، جنتامایسین 51%، سیپروفلوکساسین 22%، آمیکاسین 15%، پلی میکسین B% 13% و ایمی پنم 2% بود. از 135 سویه 68 سویه (50.4%) فاقد هر نوع پلاسمید بودند و در 67 سویه باقیمانده (49.6%) 1 تا 6 پلاسمید شناسایی شد. وزن مولکولی پلاسمیدهای جداشده عمدتا در محدوده 0.5kb تا 21kb و تعدادی بیش از 21kb بود. از مجموع 67 سویه دارای پلاسمید، 28 الگوی پلاسمیدی بدست آمد که الگوهای مشابه در ایزوله های مربوط به بخش سوختگی (در 2 تا 16 ایزوله) و نیز در ایزوله های مربوط به بخش های ICU، داخلی و جراحی عمومی بترتیب در 6، 4 و 2 ایزوله شناسایی شدند. بعد از برش آنزیمی با آنزیم های محدودالاثر EcoRI و HincII در 25 سویه ی پسودوموناس آئروژینوزا محتوی یک یا دو پلاسمید، الگوهای برشی یکسان در 8 سویه (32%) با EcoRI مشاهده شد در حالیکه با آنزیم HincII هیچگونه الگوی برشی مشابه حاصل شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشانگر مقاومت آنتی بیوتیکی بالا و حضور پلاسمید در اکثر سویه های پسودوموناس آئروژینوزا ایزوله شده از عفونت های مختلف بوده و تشابه زیادی در الگوهای پلاسمیدی و الگوهای برشی سویه های جداشده از عفونت های بیمارستانی از بخش های سوختگی، ICU، داخلی و جراحی عمومی در یک زمان کوتاه بدست آمد که احتمال منشا گرفتن این باکتری ها از یک کلون باکتریایی با شیوع بالای انتقال ژن را در بین سویه های بیمارستانی مطرح می سازد و نشانگر مفید بودن مطالعه الگوی پلاسمیدی در پسودوموناس آئروژینوزا می باشد.